Een inspirerende dag in Woerden l Blog deel 2 l
Vervolg op deel 1;
Bij de volgende schrijfopdracht in het theater, worden we uitgenodigd om ieder voor zich
een non-fictie te schrijven over een jeugdherinnering en daarvan een krantenartikel te maken. Ditkeer in slechts 3 minuten tijd!
De vragen Wie, Wat, Waar, Wanneer, Waaraan en Hoe dienden als lijnen om te beantwoorden.
Het duurde even voordat er bij mij iets op papier kwam. Een groot deel van mijn kwetsbaarheid werd geraakt. De eerste herinneringen die in mij opkwamen waren voornamelijk lege kille herinneringen waar ik niet bij leek te kunnen komen met woorden of niet over wilde schrijven. Ik wilde het graag luchtiger houden.
De volgende herinnering die toen in mij opkwam, werd uiteindelijk dit krantenartikel:
OMA CORRIE PLOTS OVERLEDEN
Vanochtend om 09:30 ging de telefoon en werd het bericht gedeeld dat oma Corrie plotseling is overleden. Het gebeurde afgelopen nacht in haar eigen woning in Monster.
Oma Corrie leed al lang aan gezondheidskwalen zoals hartziekten en ze droeg al geruime tijd een pacemaker. Een hartaanval is haar helaas in de nacht van zaterdag op zondag fataal geworden. Zij laat 2 zoons, een zus en altijd al gewilde kleinkinderen achter. Hopelijk kan ze nu in vrede bij haar eigen man en dochter in de hemel zijn.
´´Dit bericht komt zo plotseling aan en is voor mijn gevoel onbegrijpelijk. Iedereen houdt zich zo groot en koel. De sfeer is koud en gevoelloos. Maar ik voel zoveel vanbinnen. Oma Corrie dood? Mijn lieve oma? Het bericht is bij mij keihard aangekomen en onbegrijpelijk in mijn beleving. Ik kan het maar niet bevatten en ben in shock... ́ ́
vertelt een nabestaande.
Bron: Samudra Arachchi, 2008
Terwijl ik met mijn notitieboek en pen in de hand volop aan het schrijven ben, gaat
Plots de timer van de presentator en ik schrik uit mijn eigen gedachten en verhaal.
De drie minuten zijn om en weer is het moment aangebroken dat je je verhaal mag gaan uitspreken in het publiek. Bewust zorg ik ervoor dat ik géén oogcontact maak met de presentator, mijn hand niet opsteek, in de hoop om vooral mijn bovenstaande verhaal niet te hoeven openbaren op een manier waarbij alle ogen op mij gericht zijn..
Laat mij voor nu nog maar lekker in mijn eigen veilige comfort bubbel.
Want Ik Durf Niet
Natuurlijk kan ik dat zelf wel zo vinden, maar The Universe wil altijd dat we onszelf blijven uitdagen, uit de veilige comfort zullen stappen en ons eigen levenspad niet laten belemmeren en blokkeren door onze eigen angsten.
Op het einde van deze inspirerende dag in Woerden, kreeg ik nóg een cadeautje;
namelijk het inzicht dat ik en de dame die ik had ontmoet, allebei een Geel tasje als
Goodie Bag hadden.
Geel is immers ook verbonden aan de IK kracht (3de chakra)
Wellicht krijg ik in de loop der tijd wel de Durf om op die manier te gaan kunnen delen
of vind ik plots de Gouden Klompjes van Grietje en Hansje
maar
Laat mij voor nu nog maar even lekker in mijn eigen veilige comfort bubbel
Want Ik Durf Nóg Niet
´´ Natuur is overal
met haar taal
om tot jou te spreken ´´
~Samudra Arachchi~
En om dit blog af te sluiten, eindig ik graag met een 6-word Story:
´´Doe Het Samen Met De Angst´´
Comments